Przestrzenne bazy danych to systemy zarządzania danymi, które przechowują oraz obsługują dane geoprzestrzenne (takie jak punkty, linie, wielokąty) wraz z ich wszystkimi danymi atrybutowymi. Pozwalają na efektywne przechowywanie, wyszukiwanie i analizę danych przestrzennych, co czyni je kluczowym narzędziem w analizach geoprzestrzennych, planowaniu i zarządzaniu przestrzenią.
Przestrzenne bazy danych stanowią fundament współczesnych systemów GIS, pozwalając na szybkie i optymalne zarządzanie oraz analizę danych geoprzestrzennych. Przestrzenne bazy danych charakteryzują się również dużą lepszą kompresją zapisu niż tradycyjny systemem plików statycznych.
Podstawowe rodzaje przestrzennych baz danych:
- Bazy relacyjne z obsługą danych przestrzennych – rozszerzenia klasycznych baz danych, takie jak PostGIS dla PostgreSQL czy SpatiaLite dla SQLite. Obsługują standardy OpenGIS, umożliwiając operacje na obiektach geoprzestrzennych (np. przecięcia, buforowania, analiza zawartości),
- Specjalistyczne bazy NoSQL – przeznaczone do pracy z dużymi zbiorami danych przestrzennych i nieustrukturyzowanymi, np. MongoDB z dodatkiem obsługi geolokalizacji,
- Chmurowe bazy danych geoprzestrzennych – Platformy takie jak Google BigQuery GIS czy AWS Aurora, które umożliwiają skalowalne przechowywanie i analizę danych przestrzennych w chmurze.
Praktyczne przykłady przestrzennych baz danych
- PostGIS (dla PostgreSQL),
- SpatiaLite (dla SQLite),
- MongoDB (NoSQL z obsługą geolokalizacji),
- Google BigQuery GIS,
- Oracle Spatial.